





Middeleeuwse vouwstoel
Voor mijn klant die ook aan middeleeuwse re-enactment doet en graag doet fotograferen mocht ik een sta hulp/kruk maken. Hij is namelijk slecht ter been, waardoor het soms fijn is om een sta hulp te hebben.
Deze hulp moet dus licht van gewicht en makkelijk mee te dragen zijn. Hij moet ook gebruikt kunnen worden voor middeleeuwse re-enactment, waardoor hij gebaseerd moet zijn op middeleeuwse voorbeelden. Daarom stelde ik de vouwstoel voor. De vouwstoel werd al in verschillende vormen en maten door de Romeinen gemaakt. De vouwstoel was heel populair aangezien hij gemakkelijk opgevouwen en weggezet kon worden, want in tegenstelling tot tegenwoordig had men in het verleden niet voor iedere activiteit een aparte kamer. Door dit efficiënter gebruik van ruimte moest het meubilair ook hierop aangepast worden. Dit werd gedaan door het meubilair opvouwbaar, demontabel of multifunctioneel te maken.
Het type stoel wat ik heb voorgelegd is tegenwoordig wat minder bekend maar in deze situatie ideaal. Dit type vouwt zich helemaal plat op en is dus gemakkelijk mee te nemen. De rugleuning is precies hoog genoeg gemaakt zodat mijn klant er eenvoudig tegenaan kan leunen en wanneer hij even wilt zitten blijft het natuurlijk nog gewoon een stoel.
De stoel heb ik nagemaakt door gebruik te maken van een 19e-eeuwse handgemaakte tekening. De tekening is gemaakt in de vakschool in Bozen. Zulke stoelen werden dus in die tijd op school gewoon nog geleerd om te maken.
De stoel is gemaakt van steeds zeldzamer wordend geolijfd essenhout. Een essenboom krijgt deze schitterende verkleuring pas wanneer de boom +/- 80 jaar of ouder word. Door deze verkleuring lijkt de geolijfde es heel sterk op zijn kleinere neefje, de olijvenboom.
Verder is de stoel met historisch correcte pen en gat verbindingen gemaakt. Deze pen en gat verbindingen zijn verder ook met pennen geborgen zodat de kans op loslaten zo klein als mogelijk is.
De pennen van deze stoelen zijn op een ietwat andere manier gemaakt dan wat meestal gebruikelijk is . Namelijk zonder schouder, dit is iets minder sterk maar voornamelijk veel moeilijker om te maken. De verbinding moet namelijk perfect zijn. Er is geen schouder die je oneffenheden kan verbergen.
Vermoedelijk werd deze verbinding toegepast om met handgereedschap tijdswinst te behalen, al zal dit marginaal zijn geweest.
Als laatste hoop ik dat mijn klant er nog lang van mag genieten en dat het hem nog vele mooie kiekjes mag opleveren.
