Middeleeuwse schraagtafels
In de middeleeuwen was het hebben van iets simpels als een tafel niet evident. Kwalitatieve meubels waren, net als nu, niet goedkoop en vrijwel uitsluitend weggelegd voor de rijke klassen. Een meubel was dan ook een status symbool, dat jou stand deed aangeven.
Huizen in de middeleeuwen hadden vaak niet meer dan 1 of 2 kamers waardoor het meubilair verplaatsbaar of demontabel moest zijn. Zo werd de eettafel uit de hoek van de kamer gehaald en in elkaar gezet om na het eten weer op te ruimen. Men kon zo, zo efficient mogelijk met de ruimte omgaan. De eettafel bestond daarom ook vaak uit 2 schragen met een los blad.
Zulke schraagtafels mocht ik voor 2 van mijn klanten, die allebei aan re-enactment doen, maken.
De tafels moeten daarom ook zo historisch correct als mogelijk zijn.
De tafels zijn volledig uit massief essenhout gemaakt en met periode correcte pen en gat verbindingen in elkaar gezet. Tevens zijn de schragen uit elkaar te halen zodat ze makkelijk mee te nemen zijn.
Het ontwerp is gebaseerd op een overlevende tafel uit Bruggen. Deze tafel is echter 8 meter lang waardoor ik dus iets met de verhoudingen heb moeten spelen. 1 van de 2 tafels heb ik zelf mogen versieren met sculpteer werk in de poten. Op dit sculpteer werk heb ik de 3 mispel bloemen afgebeeld wat het 15de-eeuws wapen van de hertog van Gelre was. Om het nog net iets persoonlijker te maken heb ik er een klosje garen en naald in verstopt. De klant maakt namelijk de meest prachtige historische kledingstukken die werkelijk museumkwaliteit hebben.
Het essenhout dat ik gebruikt heb word ook wel olijfessen genoemd. Wanneer essen bomen ouder worden dan ongeveer 50 a 80 jaar vormt er zich een verkleuring vanuit de kern. Deze verkleuring en wild getekend hout wordt ‘olijfessen’ genoemd vanwege de gelijkenis met het hout van de olijfboom.
